มิตรภาพคืออะไร

สังคมลูกทหาร

ภาพเด็กชายและเด็กหญิง จูงมือกันถ่ายภาพอมยิ้มอย่างไร้เดียงสา มองอย่างไรเด็กสองคนนี้ก็มีความสุขสุดๆ พ่อแม่ของเขาทั้งคู่จัดฉากทั้งมุมกล้องและสถานที่ให้อย่างพิถีพิถันเท่าที่จะทำได้  ว.8 ตัวหนังสือข้างเสาไฟฟ้าคือชื่อหน่วยงานที่พ่อของเราทั้งคู่ทำงานรับราชการทหารอยู่ที่จังหวัดเพชรบูรณ์  แบล็คกลาวที่มองเห็นต้นกล้วยคือภาพที่คุ้นหูคุ้นตาในยุคนั้นคือต้นกล้วยและกล้วยมีประโยชน์มากที่สุดในเวลานั้นเท่าที่ผมจำได้  ผมเชื่อว่ายุคนั้นกล่วย 1 เคลือมีประโยชน์ใช้ให้ท้องอิ่มได้ อีกทั้งดัดแปลงเป็นขนมแบบไทยๆ  ที่เด็กๆทุกคนคงปฎิเศษความอร่อยได้ยาก   บางครั้งยังคิดตลกๆว่าทำไม pizzaaaa .... ไม่ทำขอบชีตหน้ากล้วยปวดชี!   ซะด้วยซ้ำการที่เราเติบโตด้วยกันมาผมเชื่อว่าบางครั้ง ผมอาจจะเคยเห็น ก้น เด็กผู้หญิงคนนี้ซะด้วยซ้ำเพราะฉนั้นผมรับประกันได้เลยว่าเราต้องเคยผ่านวีรกรรมและมีความสนิทสนมด้วยกันมาไม่มากก็น้อยถึงแม้ตอนนี้อดีตเหล่านั้นจะเลอะเลือนจางๆลงตามกาลเวลาก็ตาม   แน่นอนถึงเวลาที่พวกเราต้องเติบโตเป็นหนุ่มเป็นสาว  จากภาพถ่ายจนอายุ 17ปีที่เติบโตด้วยกันมา   ในความคิดของผมๆคิดว่าความหวงแหนอาทรมันยึดติดคำว่าพวกพ้อง พี่หวงแหนน้อง น้องเป็นห่วงพี่   หลายครั้งที่มีหนุ่มๆมาติดพันสาวๆในกลุ่มรับรองได้ว่าพวกเรา พี่ดี้ พี่โจ๊ก และผมมีความรู้สึกหวงแหน   หรือหากรู้ว่าเด็กสาวในรูปถูกเทะโลม ถูกขายขนมจีบจากหนุ่มนอกสังกัดหรือนอกกลุ่ม   บรรดาผู้ชายในกลุ่มหลายๆคนจะต้องแสดงกิริยาปกป้องบางอย่าง   จนบางครั้งพวกเราออกลูกเกเรกับไอ้หนุ่มที่เข้ามายุ่งเกี่ยวกับสาวๆในกลุ่มของพวกเราซะด้วยซ้ำ  ยิ่งเป็นเด็กสาวในรูปพี่ๆ และเพื่อนๆทุกคนรักและหวงแหนมากเป็นพิเศษ  (ถึงแม่ว่าสาวเจ้าจะเป็นใจกับเขาก็ตาม)  เมื่อหลายปีก่อนหน้านี้ เด็กสาวในรูปแต่งงานและจัดงานแต่งที่ร้านอาหารบรรยากาศ ชิวๆ ติดริมทะเลชายหาดผมก็มีโอกาสได้ไปงานวันนั้นกับน้องๆในค่ายทหารอีกหลายคน  ในระหว่างที่ผมกำลัง(ขมี ขมัน)กระดกเหล้าแบร็คที่เสริฟแบบประหยัดๆแก้วต่อแก้วโดยเด็กเสริฟจากทางร้านคงเป็นเทคนิคตัดกำลังแขกที่คิดจะโขมยเหล้ากลับบ้านอย่างแน่นอน   ผมดูแล้วรู้สึกไม่ทันใจและขัดใจนักดื่มเป็นอย่างยิ่ง              สักพักเสียงเฮฮาหนวกหูๆดังออกมาจากเวทีในงานกระทบหูผมเข้า  อาโต๊ดญาติเจ้าสาววิ่งตาตื่นมาทางผมซึ่งผมนั่งอยู่โต๊ะนอกสุดติดชายทะเล  อาโต๊ดตะโกนโหวกเหวกแกบอกผมว่ารูปผมที่ถ่ายกับเจ้าสาวตอนเด็กๆฉายอยู่ในไสล์ตอนทำพิธีงานแต่ง    พักเดียวเสียงแหลมๆของเจ้าสาว ซึ่งผมมองว่าเจ้าสาวเธออาจจะเมามากหรืออาจจะเป็นมุขเล่นตลกให้แขกในงานฮาเล่นๆเพื่อสร้างสีสันวันความสุขของเธอ    มีเสียงประกาศออกไมค์อธิบายภาพในรูปว่า   ''เด็กหนุ่มในรูปคือแฟนของเจ้าสาวตอนอนุบาล''    หลายสายตาจับจ้องมาที่ผม  ตอนนั้นผมก็ไม่ได้สนใจอะไรและรับรู้อะไรมากเพราะผมเมา    จะโทษก็ตรงอาโต๊ดญาติฝ่ายเจ้าสาว    ผมถามหน่อยเถอะว่าแขกในงานจะรู้ไหมว่าไอ้เด็กในไสล์เป็นผมถ้าอาโต๊ดไม่วิ่งตาตื่นและตะโกนเรียกผมอย่างเสียงดัง!55555  แกมาบอกอะไรฉันตอนนี้ อิๆๆ(ฉีกมุมแม่งเลย)ปล.หากมีโอกาสเจอกันอีก รบกวนของ Back แบบเต็มๆขวดพร้อมโซดาตั้งไว้ให้กินอิ่มๆน๊ะอีกเรื่องไสล์งานแต่งไม่เห็นจริงๆ เพราะเมาหรือว่าอาโต๊ดอำเล่นก็ไม่รู้ แต่งเอาเรื่องมาเขียนในบล็อกแล้วก็เลยตามเลยล่ะกันเพื่อความบันเทิงในกลุ่มเด้อคิดถึงเพื่อนและพี่น้องทุกคนเสมอมค.57 เจอกัน